układ nerwowy

См. также в других словарях:

• autonomiczny układ nerwowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} część układu nerwowego kręgowców kontrolująca nieświadome czynności mięśni gładkich, serca i gruczołów {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• układ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. układadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ułożenie, uszeregowanie czegoś w wyznaczonym porządku, w określonej kolejności; zasada rozmieszczenia poszczególnych elementów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nerwowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nerwowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do nerwu, związany z układem, stanem nerwów, będący nerwem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakończenia, włókna nerwowe. Komórka nerwowa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• układ — m IV, D. u, Ms. układadzie; lm M. y 1. «uporządkowany szereg przedmiotów, zdarzeń itp., zestawienie, ułożenie czegoś według określonych zasad, właściwości; sposób rozmieszczenia czegoś» Układ wyrazów w zdaniu. Układ strun w fortepianie.… …   Słownik języka polskiego

• nerwowy — nerwowywi 1. «będący nerwem, dotyczący nerwów, wchodzący w skład nerwu albo złożony z nerwów» Zwoje, centra, włókna nerwowe. Substancja nerwowa mózgu. ∆ anat. Komórka nerwowa → neuron ∆ Tkanka nerwowa «zespół komórek, z których zbudowane są… …   Słownik języka polskiego

• parasympatyczny — ∆ anat. Układ nerwowy parasympatyczny «część autonomicznego układu nerwowego, która unerwia narządy wewnętrzne; układ nerwowy przywspółczulny» …   Słownik języka polskiego

• przywspółczulny — ∆ anat. Układ nerwowy przywspółczulny «część autonomicznego układu nerwowego unerwiająca narządy wewnętrzne, regulująca ich czynności; między innymi hamuje akcję serca, pobudza wydzielanie gruczołów trawiennych; układ nerwowy parasympatyczny» …   Słownik języka polskiego

• wegetatywny — «związany z podstawowymi procesami fizjologicznymi organizmu; dotyczący wegetacji roślin» Fizjologia wegetatywna. ∆ anat. Wegetatywny układ nerwowy «część układu nerwowego kręgowców unerwiająca narządy wewnętrzne i regulująca ich czynności;… …   Słownik języka polskiego

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• autonomiczny — 1. «odnoszący się do autonomii prawa do samodzielnego rozstrzygania spraw wewnętrznych danej zbiorowości» Państwo autonomiczne. 2. «odnoszący się do autonomii samodzielności, niezależności» Autonomiczne procesy. ∆ anat. Autonomiczny układ nerwowy …   Słownik języka polskiego

• alkaloid — m IV, D. u, Ms. alkaloidoidzie; lm M. y chem. alkaloidy «różnorodne związki organiczne pochodzenia roślinnego o charakterze zasadowym, zawierające przeważnie azot; działają trująco na układ nerwowy, w małych dawkach stosowane w lecznictwie»… …   Słownik języka polskiego